In een sollicitatiegesprek is het tegenwoordig steeds vaker gebruikelijk om te vragen wat de sollicitant te bieden heeft. Gewoon, op de man af. Dus geen omwegen om je je talenten en kwaliteiten te laten benoemen, maar gewoon de vraag ‘wat heb jij in je waar wij wat aan hebben?’.
Sommigen moeten even slikken bij zo’n vraag. Anderen, die er al op voorbereid waren, lepelen het antwoord zo op. En wat doe jij in zo’n geval? Voel je je overweldigd en sla je dicht, ben je bescheiden en mompel je wat, of noem je een aantal dingen en kijkt hoe ze reageren?
Date-vraag
En wat zou er gebeuren als je date vraagt: ‘wat heb jij te bieden?’ of nog steviger gezegd: ‘wat heb jij mij te bieden?’ Poeh, daar moet je wellicht even voor gaan zitten. Die vraag is wel heel direct en kan zomaar eisend voelen. Zakelijk misschien ook. Of impertinent. Of inhalig. Wellicht krijg je zelfs het gevoel dat het alleen over die ander gaat. Het kan een mix van allerlei gevoelens en emoties zijn die bij je boven komt. Natuurlijk kan het ook zo zijn dat je antwoord geeft en de wedervraag stelt.
Hoe ga je met zo’n vraag om?
Nu je hier gelezen hebt dat zo’n vraag gesteld zou kunnen worden, kun je je er natuurlijk op voorbereiden. Dat is de makkelijkste stap. Maar als je door die vraag geraakt of getriggerd bent, misschien zelfs wel een beetje verongelijkt of boos bent, geneigd bent om rechtsomkeert te maken of de date na dit kopje koffie te beëindigen, dan is het ook waardevol om te kijken naar de oorzaak daarvan. Waarom raakt het je zo? Waarom voel je je ongemakkelijk, boos, of opstandig?
Het meest comfortabel zou zijn, dat je gewoon antwoord geeft, omdat je het ziet als één van de vele vragen die iemand zou kunnen stellen. Je licht wellicht je antwoord nog wat toe en vraagt vervolgens aan je date iets van gelijke strekking; je ziet het als uitwisselen van informatie. Of je geeft aan wat het met je doet als het zo gevraagd wordt.
Wat vertelt het je?
Als het toch wat meer met je doet en je merkt dat het iets bij je teweeg brengt in welke vorm dan ook, dan is het waardevol om te kijken wat dat precies is en waarom het er is. Daarmee wordt veelal meer duidelijk dan je je nu kunt bedenken. Zo ontdekte Laura dat ze allergisch is voor dit soort vragen en direct al haar alarmbellen gaan rinkelen. Ze hoort dan niet meer alles wat er gezegd wordt en is zich ook bewust dat ze datgene wat ze wel binnenkrijgt, kleurt.
In haar geval kwam die reactie voort uit een eerdere relatie. Haar toenmalige partner kon goed voor zichzelf zorgen, dingen vaak vrij dwingend eisen en zij was daar teveel in mee gegaan. Ze had voor de lieve vrede te vaak zichzelf weggecijferd en zijn gedrag vergoelijkt. Daarmee ging ze aan zichzelf voorbij en op de langere duur ging dat wringen. Het duurde (te) lang voor ze de moed bij elkaar had geraapt en de relatie beëindigde.
Toen we daar samen over doorpraatten, bleek de oorzaak zelfs nog dieper te liggen. Al van kinds af aan had ze achteraan gestaan voor haar gevoel. Had ze gevoeld dat haar zusje veel makkelijker dingen gedaan kreeg, terwijl die niets in het huishouden bijdroeg en Laura juist altijd met dat soort klusjes werd opgezadeld. Als Laura iets vroeg, werden haar wensen afgedaan als minder belangrijk of werden naar de langere termijn geschoven, hetgeen in de praktijk betekende dat ze gewoon werden genegeerd. Van binnen was ze daar ontzettend boos over, maar dat liet ze niet zien. Ze slikte het uiteindelijk maar door, hoewel het diep van binnen wel bleef zoemen.
Haar vriend(inn)en kennen haar als een meegaand type dat altijd voor een ander klaar staat en goed aanvoelt wat de ander nodig heeft. Ze zijn eigenlijk niet gewend dat Laura iets vraagt of een verzoek doet, ‘zij redt zich wel’. Nu komt ze tot de conclusie dat ze daarmee niet krijgt wat ze nodig heeft en graag hebben wil. Dat vraagt een hele verandering. Ze wil die graag aangaan, maar vindt het ook reuze spannend en eng.
Inmiddels heeft ze de eerste stappen gezet en krijgt ze steeds meer inzicht in waar de crux nu precies zit bij haar. Met oefeningen werkt ze daaraan en ze ziet de eerste resultaten. Hoe groot de uitdaging af en toe ook is, ze voelt zich erdoor gemotiveerd en werkt flink door. Het meest ontroerend vond ze het dat ze deze week tijdens een coachingssessie spontaan durfde op te noemen waarom zij een lot uit de loterij is voor de man die haar gaat ontmoeten. Wow! Ook ik schoot vol toen ik het haar zo vol overtuiging en trots zag vertellen.
Wat triggert jou?
Heb jij ontdekt waar jij gevoelig op reageert? Wil je de oorzaak ontdekken en wegnemen? Vraag een gratis strategie-gesprek aan om helder te krijgen hoe je dat het beste kunt aanpakken. Want één ding is zeker: als je dat wegneemt, brengt het je direct op de rechtstreekse route naar je partner. Klik hier om het gratis strategie-gesprek aan te vragen en zet meteen de eerste stap.
