Een onderwerp waarover lacherig wordt gedaan als ik het in een workshop noem, maar oh zo herkenbaar én lastig: een date met een slechte adem.
Je kunt je zo'n situatie vast wel voor de geest halen: je raakt met iemand in gesprek en wordt onaangenaam verrast door een slechte adem. Je deinst een beetje terug maar de ander heeft het niet in de gaten en buigt wat naar voren. Als het dan ook nog eens je date is waarmee je zo leuk gemaild hebt en waarvan je zoveel verwacht, dan is het helemaal super lastig. Pff, hoe los je dit op?
Je kúnt het natuurlijk heel direct zeggen, maar er zijn maar weinig mensen te vinden die daarvoor kiezen. Je zou ook charmant een pepermuntje of zo kunnen aanbieden; je krijgt dan misschien wel de gelegenheid om de opmerking van de ander te beamen ("hoezo, ruik ik niet lekker?").
Als de slechte adem voortkomt uit bijvoorbeeld maagklachten of ontstoken tandvlees, dan zal het zich waarschijnlijk regelmatig voordoen. Dan is het toch zaak om het bespreekbaar te maken. Voor jezelf, omdat je jezelf dan niet langer in vreemde bochten hoeft te wringen. Maar ook voor die ander, want die kan een structurele oplossing zoeken en weet dat hij/zij er alert op dient te zijn.
En weet je, zodra je het erover hebt gehad met elkaar, kun je gelijk toetsen hoe jullie ermee omgaan. Is de ander bereid om actie te nemen; vindt die het belangrijk om voor jou lekker te ruiken? Heb je het gevoel dat je ook dit soort onderwerpen met elkaar kunt bespreken en hoe zijn jullie reacties; vinden jullie de juiste toon? Zo levert het ook nog een waardevolle ervaring met elkaar op.
