Gisteren stond er een bericht in het Dagblad van het Noorden over de site Klavertje Vier die haar activiteiten heeft beëindigd. De site was een (lotgenoten)ontmoetingsplaats voor weduwen en weduwnaars met als doel elkaar te vinden voor een nieuwe relatie. Bij gebrek aan weduwnaars is de site nu opgeheven.
De vraag is of je je partner zou moeten zoeken in een community of site waar alleen weduwen en weduwnaars staan ingeschreven. Persoonlijk ben ik van mening dat dat niet nodig is.
Uit mijn tienjarige ervaring met D-Date.nl blijkt dat zich daar ook vele weduwen én weduwnaars inschrijven. Dat die elkaar vinden of een relatie krijgen met een andere single (bijvoorbeeld gescheiden) is dan eigenlijk niet van belang. Het gaat om de nieuwe relatie die je aangaat en als het goed voelt is de achtergrond niet belangrijk.
Natuurlijk, ik weet uit het onderzoek voor mijn boek dat er weduwen en weduwnaars zijn die het liefst een relatie aangaan met iemand waarvan de partner ook overleden is. Die wens wordt vooral ingegeven omdat men verwacht dat de nieuwe partner je dan beter begrijpt. Maar als je echt openstaat voor elkaar, is er begrip en vindt je met elkaar een goede vorm om met je moeilijke momenten om te gaan.
Ik heb er al vele voorbeelden van gezien. Onlangs heeft een stel dat elkaar via D-Date vond dat ook nog eens verteld in een uitzending van Hart van Nederland.
Als je in staat bent om jezelf open te stellen voor het vinden van je nieuwe partner, dan zal de juiste je pad kruisen. En dat kan je overal gebeuren en hoeft niet per se via een site of community met lotgenoten. Sterker nog: daar heb je een kleinere kans door de minder ruime omvang van het bestand dus waarom zou je jezelf beperken? Aan de hand van mijn eerdere blog kun je vast een goede keuze maken.
