Ken je ze? Die profielteksten waarin allerlei eisen staan waar je aan moet voldoen. Je klikt met je muis of swipet met je vinger al direct door naar het volgende profiel. Zo uitnodigend is zo’n eisenlijstje nou eenmaal niet. Je wordt er misschien zelfs wel een beetje opstandig van.

 

Wat heb jij staan?

En als je nu eens naar je eigen profiel kijkt, wat heb jij daar dan staan? Wat zijn jouw wensen waaraan je partner ‘moet’ voldoen? En hoe komt het over op de lezer?

 

Als ik voor het eerst met Mirjam spreek, vertelt ze me dat ze best kieskeurig is. ‘Heel goed, dat is belangrijk’, merk ik meteen op. Ze kijkt me verbaasd en tegelijkertijd vragend aan.

 

Ik leg uit dat het goed is om precies te weten waar je blij van wordt in een partner. Als je kunt aangeven wat jij fijn vindt, trots op zou zijn, stoer of lief van hem zou vinden, enzovoorts, dan maakt dat het zoeken veel makkelijker. Mirjam slaakt een zucht van verlichting. Al haar vriendinnen zeggen al tijden dat haar kieskeurigheid ervoor zorgt dat ze nog steeds De Ware niet heeft gevonden. Zelf denkt ze daar natuurlijk anders over. En toch begint ze zich wel af te vragen waarom het maar niet wil lukken.

 

Verder in het gesprek laat Mirjam blijken dat ze het uiterlijk wel belangrijk vindt. Ze moet wel meteen een klik voelen als ze zijn foto ziet. En ja, daarin is ze ook kieskeurig: er zijn maar weinig mannen op foto’s die díe keuring kunnen doorstaan. ‘Meestal vind ik het niks’, zegt ze. ‘En dan reageer ik ook niet, want dan gaat het toch niets worden.’

 

Nou ja, op die ene na die ze vorig jaar ontmoette. Ze had een berichtje via een datingsite van hem ontvangen en hij kwam redelijk dicht bij het plaatje dat ze in haar hoofd heeft. Ze waagde het dus om te reageren en ze spraken een date af. In het echt bleek hij er beter uit te zien dan op de foto; dat was een pluspunt. Hun ontmoeting was gezellig, maar er sprong nog geen vonk over.

 

Thuisgekomen sloeg Mirjam aan het twijfelen. Na lang dubben en op advies van haar beste vriendin sprak ze nog een keer met hem af. Het was een zonnige dag en ze genoten van een strandwandeling en een drankje bij een strandtent. Ergens was er bij Mirjam nog een stemmetje dat vertelde dat hij ‘het’ niet was, maar toen ze samen in een duinpan belanden, was het toch wel fijn.

 

In de maanden erna zagen ze elkaar regelmatig en was het telkens fijn en goed. Toen haar vriendin haar vroeg of het nou eigenlijk ‘aan’ was, viel Mirjam even stil. Ze had het contact laten doorsudderen, maar kon –nu het zo recht op de man af gevraagd werd- niet direct zeggen dat ze hem als haar vriend zag. Daar schrok ze van. Ze ontdekte ineens dat ze het wel gezellig vond, maar dat ze hem niet zag als haar potentiële partner. Ze landde in één keer hard met beide voeten op de grond.

 

Haar vriendin voelde goed aan dat ze een gevoelige vraag had gesteld en troostte haar toen ze verdrietig concludeerde dat ze zichzelf eigenlijk had toegestaan even van zijn aandacht en het samenzijn te genieten. Tegelijkertijd voelde ze ook aan dat dit haar niet verder hielp.

 

Sinds ze hem had verteld dat ze niet langer met hem zou blijven daten, had Mirjam geen enkele leuke man meer gezien. En doordat ze door corona minder contacten had, voelde ze het gemis eens zo sterk. Haar nieuwe poging op Tinder om een leuke man te vinden, had tot veel swipen en weinig ontmoetingen geleid. En zo kwam ze bij mij.

 

We hebben samen op een rijtje gezet wat haar wensen zijn ten aanzien van een partner. En wat zij te bieden heeft aan de man die met haar een relatie krijgt. Dat was een hele bevalling om daar helderheid in te krijgen, maar toen ze dat had afgerond, voelde ze zich opgelucht. Ze gaf aan het gevoel te hebben dat het haar nu zou gaan lukken.

 

Binnen twee weken had ze haar eerste date. Met een heel ander type dan ze me had beschreven in ons eerste gesprek. Door corona was hun eerste date een videocall. Gezellig en boeiend genoeg om live af te spreken. Een stevige wandeling in een natuurgebied bracht verdere duidelijkheid. Hij was nog steeds boeiend en gezellig, maar niet de man waar ze oud mee wil worden.

 

Dat hij niet meteen De Ware was, deed haar nu veel minder dan voorheen. Ze had deze keer ontdekt waarom hij haar nieuwsgierigheid had gewekt en waar ze dus bij andere mannen ook naar uit kon kijken. En ze had nu direct goed kunnen herkennen waarom hij niet geschikt was om haar partner te zijn en daarop ook haar beslissing naar hem genomen.

 

Haar ‘eisenlijstje’ is veel duidelijker geworden en we hebben eraan gewerkt om dat aantrekkelijk te beschrijven. Haar profieltekst heeft enorm gewonnen aan duidelijkheid en is uitnodigend geworden. Ze krijgt regelmatig een bericht met een compliment over haar leuke profiel en een uitnodiging.

 

Gisteravond mailde ze me dat ze opnieuw een leuke reactie op haar profiel had ontvangen en dat ze zowaar ook de foto’s leuk genoeg vond om op hem te reageren. ‘Ik voel me zekerder en rustiger. Durf nu ook op een andere manier het profiel te bekijken en beoordelen. Je hebt me uitgedaagd om die ander in een breder perspectief te zien en dan is hij best leuk. Ik ben benieuwd hoe hij in het echt is!’, voegde ze toe. Ik heb er alle vertrouwen in.

 

Wil jij onder de loep nemen hoe je van een ‘eisenlijstje’ naar een uitnodigend profiel en het ontvangen van leuke reacties komt? Hoe je door nieuwe inzichten andere kanten van de kandidaten kunt zien en leren waarderen en je kansen op een relatie daarmee vergroten? Ontdekken wat er in jezelf zit dat je dit nu nog niet doet? Spreek dan het gratis strategie-gesprek met me af, zodat je helder krijgt wat je vanaf nu anders kunt doen.