Onze multiculturele samenleving maakt de kans steeds groter dat je al datend contact krijgt met iemand uit een andere cultuur. In mijn coachingsgesprekken komt dan ook regelmatig de vraag naar voren hoe daarmee om te gaan. Het antwoord daarop is vooral heel persoonlijk. Sommige singles voelen zich aangetrokken tot mensen met een andere culturele achtergrond of zoeken juist iemand die een bepaalde huidskleur of religie heeft, anderen juist niet. Wat jouw voorkeur is, bepaalt je keuze. Volg daarom letterlijk wat je hart je ingeeft; volg je gevoel.
Die stap genomen hebbend, volgen vragen die ingegeven worden doordat je je realiseert (of al merkt) dat zo’n multiculturele relatie meer uitdagingen in zich heeft, of door verhalen en/of ervaringen van anderen. Stel dat je iemand tegenkomt uit Spanje en het klikt geweldig tussen jullie. Je kunt je dan afvragen:
– zijn de twee culturen verenigbaar?
– waar ga je wonen?
– welke obstakels kun je tegenkomen?
– hoe voedt je eventuele kinderen op?
– wat is de positie van de partners in de relatie?
– etc.
Natuurlijk is het antwoord geven op al deze vragen een wassen neus als het allemaal voorspoedig loopt tussen jullie. Als je dezelfde taal spreekt of in ieder geval je goed uit kunt drukken in elkaars’ taal. Juist emoties vragen zoveel nuances in je taalgebruik dat het belangrijk is dat je het gevoel hebt dat je kunt overbrengen wat je wilt en kunt begrijpen wat de ander wil uitdrukken. Als je samen over alles wat je bezighoudt goed kunt praten, is er nu eenmaal meer kans dat je je relatie tot een succes kunt maken.
De uitdaging om de twee culturen bij elkaar te brengen en met elkaar te verweven is groot, zeker als je het hebt over een relatie. De wil om dat te bereiken is één, het op de langere duur samen kunnen volhouden blijkt in de praktijk minder vanzelfsprekend. Elke levensfase roept namelijk weer nieuwe emoties op en zodoende kom je telkens voor een nieuwe uitdaging te staan.
Ieder mens groeit in zijn/haar eigen tempo en als dat uiteen gaat lopen, groei je letterlijk uit elkaar. Als je in je groeiproces ook nog geconfronteerd wordt met de cultuurverschillen, het verlangen bovenkomt om een bepaalde periode van je leven toch liever in je thuisland door te brengen, en je bijvoorbeeld met werkloosheid, ziekte of overlijden te maken krijgt, dan vraagt dat veel van de relatie.
In mijn vriendenkring heb ik meerdere multiculturele stellen van verschillende leeftijden (ja, ook een Spaans-Nederlands stel) en zie ik al deze vraagstukken van tijd tot tijd naar boven komen. Maar eerlijk gezegd rijzen die ook bij paren uit dezelfde cultuur alleen in een iets andere vorm.
Alles wat je ooit geboeid heeft om een multiculturele relatie te starten, vormt ook de basis om ‘m tot een succes te maken. Zoals ik eerder in mijn blog al schreef: het zijn de overeenkomsten die je samenbrengen en je verbinden. Dat je daar soms op een andere manier aan moet werken dan je vriend(inn)en maakt het juist ook boeiend en verrijkt je leven.
