Je realiseert het je meestal niet, maar als je ingeschreven staat op een datingsite en eenmaal daadwerkelijk contact hebt gelegd, dan begint er een nieuwe fase. Je gaat mailen, bellen en ontmoet elkaar en hoewel je het leuk vindt en je zeker weet dat je geen single wilt blijven, komt het hebben van een relatie nu toch met grote schreden naderbij; het voelt bijna beangstigend.

Ineens voel je allerlei dingen die je niet had verwacht, misschien zelfs niet duidelijk herkent. Het samen-zijn vliegt je een beetje aan. En je voelt dat je je een beetje terugtrekt, de ander wegduwt. Niet meer zo happig reageert op een contactpoging van de ander, even afstand wilt nemen. Rationeel weet je zeker dat je toe bent aan een relatie, hoe kan het dan dat je nu zo reageert? Je stelt jezelf allerlei vragen als: "ben ik te hard van stapel gelopen", "zou hij/zij toch niet de juiste keuze zijn", "misschien is het toch nog te vroeg"?

Een ding mag je van ons aannemen: dit gevoel is normaal! Zodra je gewone ritme en je vaste patronen worden veranderd, word je je bewust van wat er gebeurt. Je gaat als het ware de oude en de nieuwe situatie aan elkaar toetsen. Nu komen daar ook nog eens emoties bij die je overweldigen! Je voelt van alles en weet niet hoe je dat moet plaatsen.

En daar zit ‘m de crux: je hoeft er niets mee! Als je het gewoon laat gebeuren en dicht bij je gevoel
blijft en ernaar luistert, dan komt het vanzelf goed. Jezelf onderdompelen onder alle aandacht, genieten van de veelbetekenende blikken van verstandhouding, jezelf verrassen door plotseling te ontdekken dat je hoopt dat hij/zij je zoent of je hand vasthoudt bij het wandelen door het bos; het zijn allemaal kleine stapjes die je jezelf rustig kunt laten zetten. Ze betekenen allemaal nog niet dat je direct naar het altaar wordt gesleept en je ja-woord geeft.

Als je dat onder ogen kunt zien, zul je merken dat je veel minder de neiging krijgt om je terug te trekken, om afstand te nemen. Vertel het ook gewoon aan de ander dat je je zo voelt; het schept duidelijkheid en biedt aan de ander de mogelijkheid om daarmee goed om te gaan. Misschien is het wel beter als hij/zij voorstelt om niet meer elke dag maar om de dag te gaan mailen of bellen, of dat je misschien niet meteen voor een hele zondag afspreekt maar voor een paar uurtjes op de zondagmiddag. Als die te kort blijken, kun je altijd nog besluiten met elkaar ergens een hapje te gaan eten.